De onbarmhartige leugen van de Pilgrim Fathers

Gepubliceerd op 11 januari 2024 om 12:55

Over de grondleggers van Amerikaanse basiswaarden

De Amerikaanse beschaving is grotendeels gegrondvest op godsdienstwaanzinnige fundamentalisten – de zoveelste protestantse sekte die wéét het bij het rechte einde te hebben. Zij koloniseren Noord-Amerika met de bijbel onder hun arm en verschaffen zich met onbarmhartig ellebogenwerk ruimte in een nieuwe wereld.

De blanke christelijke mens, hij met het enige ware geloof, heerse over de aarde en haar volkeren. En afwijkende, donkere huidtinten zijn de door god gegeven smet - stigma van minderwaardigheid.
     Van Abraham tot Mohamed – het is altijd hetzelfde recept: schep eerst vanuit heel persoonlijk beleefde schouwingen (ἀποκάλυψις, apokalypsis) je god, groter dan groot, van miljoenenvoudig uitvergrote antropomorfe proporties. Vervolgens laat je hem (m/v?) jou als selffulfilling prophecy opdrachten geven, – van besnijdenis, het be- en omvolken van de aarde tot bomgordel. Nondeju, hoe is het mogelijk dat religieuze vrijheid nog steeds onaantastbaar en verheven boven (grond)wet en fysieke wereld staat?!
     Waren de Pilgrim Fathers niet gewoon ordinaire uitbuiters en slavendrijvers? Wie wil zich tegenwoordig nog met trots op hen beroepen? Tientallen miljoenen Amerikanen hebben daar tegenwoordig echter niet de minste moeite mee. En emo-dominees in glazen kathedralen schenken deze christelijk rechtsen hun zegen voor allang achterhaalde ideologieën.
     De Amerikaanse smeltkroes van egoïstische en materialistische ideologieën heeft menig eclectisch verwrongen denkbeeld opgeleverd. Gifmenger Trump spant de kroon. Als afstammeling van Duitse gold diggers gaat die over lijken. In diens halfgare denkwereld amalgameert de toxische inbreng van de Pilgrim Fathers betreffende de suprematie van de blanke mens over roodhuid en neger met nationale trots van een volk dat niet eens over een noemenswaardige geschiedenis beschikt. Dus verzínt dat volk de historie van zijn identiteit als één grootse, heldhaftige mythe die - ondanks een offer van honderdduizenden zonen voor de bevrijding van Europa - aan alle kanten meurt van rassenhaat.
     De schrik die massamoordenaars Adolf Hitler, Jozef Stalin en Mao Zedong onze botten hebben ingejaagd, heeft, samen met de nucleaire détente, bijgedragen aan relatief vreedzame jaren. Naarmate de dragers van die schrik nochtans wegsterven, vervagen in het collectieve  geheugen allengs de beelden van onmenselijkheid en verschrikking. In de vredestijden van het huidige interbellum kun je gaan dromen, zonder enig historisch besef, uit verveling. En die druipt er bij Baudet en consorten bijkans vanaf. Frivole samenzweringstheorieën, waarmee je hersenloze manschappen als Teutoonse horden brallend en brullend achter je aan krijgt, werken de vorming van SA-achtige milities in de hand, bewerkstelligen dreigingen met tribunalen en leiden tot voorheen ongekende onbeschoftheden.
     Na de instorting in de 1990’er jaren van het Sovjet-Russische kaartenhuis heeft het ontstane politieke vacuüm een geopolitieke machtsverschuiving voortgebracht, die tot de dag van vandaag voortduurt. Zogenaamde wereldleiders stellen, op zoek naar bondgenoten in Afrika, Azië en de Arabische wereld, tactisch en strategisch alles in het werk om hun macht te vergroten. En nu valse Messiassen, gemandateerd door massa’s ontevreden blinden, hun enorme en dus onrealistische beloften als wanklanken in deze kakofonie mengen, kan slechts worden gehoopt dat een gevreesde mondiale ruk naar rechts uitblijft, opdat het algehele onbehagen niet verwordt tot een volstrekt onverantwoorde proteststem, maar constructief wordt aangewend. Ondertussen lijkt de diep gevoelde existentiële crisis te schreeuwen om vervanging van bestaande paradigma’s door zulke met een menselijkere afmeting.
     Via Trump is ondertussen het bloedreine, xenofobe gedachtegoed van de Pilgrim Fathers – voorlopers van de Founding Fathers – ook bij ons salonfähig geworden. Zodra die tump-etterende halfgare de politieke touwtjes in handen heeft, moet je eens kijken hoe snel het met 'dat malle genregedoe' is afgelopen! En de Pilgrim Fathers heffen hun blik met glazige ogen vroom en dankbaar ten hemel.

© 2024 - Rolf F.J. Wennekes

Zingend, knielend en smekend vertrekken pelgrims vol zalige verwachting en onder het teken van de regenboog in 1620 vanuit Delfshaven richting het beloofde land.



Reactie plaatsen

Reacties

Jan Woordenaar Bontje
een jaar geleden

Ook dit met aandacht en instemming gelezen!