In de bijgewerkte versie van deze blogpost gaat het om een slagenwisseling tussen een cognitief dissonante recensent, diens machteloze hoofdredacteur en een verongelijkte auteur.

Het volgende is een bijproduct van een nieuw boek waaraan ik op dit moment werk, het ‘Handboek Aziatische filosofie en spiritualiteit – Hindoeïsme en boeddhisme’. Het betreft het lemma ‘KŌAN’, dat ik in deze vorm niet opneem, omdat het te lang is.

Ik ben voornamelijk luisteraar van krantenartikelen in de elektronische NRC, opdat het nieuws me nog apodictischer voor ogen staat. Maandag 14 oktober jongstleden was het weer eens flink raak in die krant.

Op 20 september 2024 haalt NRC-ombudsman Arjen Fortuin een nimmer door deze kwaliteitskrant gepubliceerd artikel ‘Mijn familie was óók fout in de oorlog’ aan. Hij noemt dat artikel tot twee maal toe ‘korzelig’, zonder de lezer de kans te bieden, zich van deze negatieve framing zelf te overtuigen. ‘Op zijn minst buitengewoon nalatig’, vindt Rolf Wennekes.

Welke historische energieën spelen in het Joods-Palestijns conflict in Gaza een rol?

Aan de hand van zijn genealogische database met ruim 25.000 profielen gaat de auteur op zoek naar zijn Brabantse roots en komt daarbij tot een hoogst verbazingwekkende ontdekking.

Zelfs in vakantieland Spanje ontkom je niet aan Hollandse tomaten.

Vida wacht ’s ochtends, tot ik aangekleed en wel uit de badkamer stap.

Politieke werkelijkheid wordt al dan niet willens en wetens in de hoofden van mensen gemaakt. De Hebreeën hadden het in de kampen niet veel slechter dan Gazastrokers nu. Ook mededogen valt te leren uit de geschiedenis.

Het volk heeft gesproken.

Over de grondleggers van Amerikaanse basiswaarden

Neem eens kwali-tijd