Huiskamerrel om een recensie

In de bijgewerkte versie van deze blogpost gaat het om een slagenwisseling tussen een cognitief dissonante recensent, diens machteloze hoofdredacteur en een verongelijkte auteur.

1. Recensie “Onder de Zwarte Zon – De verleiding van de nazi-mystiek

Ster(ren): 2/5
Zaterdag, 10 februari, 2024
Evert van der Veen

Beladen familiegeschiedenis
Rolf Wennekes is de kleinzoon van een Nijmeegse boekhandelaar met een grote – nazistisch getinte – sympathie voor de Duitse cultuur. “Wist ik veel, dat ik dit geheim pas ruim zestig jaar later zou ontdoen van zijn raadselachtige sluier?” (p. 13). Zo opent dit boek over een beladen familiegeheim.
     Rolf Wennekes gaat eerst op zoek in het Centraal Archief Bijzondere Rechtspleging in Den Haag en wordt daar met het oorlogsverleden van zijn opa geconfronteerd. Hij reconstrueert de geschiedenis waarin de mislukte Operatie Marketgarden grote gevolgen voor Nijmegen heeft: “De binnenstad ligt er na het Amerikaanse bombardement en de talloze granaten die het Duitse leger nog lang na de overhaaste aftocht op de stad en haar bewoners afvuurt, als een uitgebeend karkas bij” (p. 35).

Beschouwingen
De familiegeschiedenis van zijn opa en andere familieleden wordt doorweven met beschouwingen over het nationaalsocialisme: “Wanneer het socialisme met nationalisme tot nationaalsocialisme versmelt, ontstaat een in hoge mate explosieve stof” (p. 52). Zijn oom Dré volgt als jongen de militaire ontwikkelingen met een grote mate van naïviteit en hij blijft dan ook geloven in de onoverwinnelijkheid van Duitsland.
     Een sterk hoofdstuk is de beschrijving van de arrestatie van zijn opa door zijn toenmalige buurjongen Ernst na de bevrijding. André van Hooijdonk wordt van landverraad beschuldigd en overgedragen aan het Bijzondere Gerechtshof in Arnhem en vervolgens naar kamp Vught overgebracht. Het boek De verliezers schetst een goed beeld van hoe het hier toeging en de beschrijving in Onder de zwarte zon bevestigt die niet al te beste omstandigheden.

Koppeling met hedendaagse ontwikkelingen
Storend in dit boek vind ik de verbindingen met de actualiteit van dictators en de situatie in Oekraïne. De auteur heeft er blijkbaar behoefte aan om de lezer deelgenoot te maken van zijn – overigens begrijpelijke – verontrusting over wat er momenteel in de wereld gaande is maar de verbinding met de geschiedenis vind ik gevaarlijk en deze koppeling komt het familieverhaal niet ten goede. Het was beter geweest om het boek hiertoe te beperken, dan was deze geschiedenis beter tot z’n recht gekomen.
     Ook de gebeurtenissen rond de laatste presidentsverkiezing in de Verenigde Staten komen in scherpe bewoordingen ter sprake en deze stellingname ontsiert het familieverhaal. Rolf Wennekes plaatst zelfs ‘zeven vinkjes’ om de populist te omschrijven.
     Zijn zorg en verontwaardiging over deze en andere gebeurtenissen zijn begrijpelijk maar een familieverhaal lijkt mij niet de aangewezen plaats om dit alles te ventileren.
     Misschien is het boek een poging om het eigen verleden te verwerken want Rolf Wennekes ervaart dat de nazistische sympathie van zijn opa doorwerkt: Ik besef steeds duidelijker hoe nauw mijn leven met dat van Opa Van Hooijdonk verweven is”(p. 82).
     Wellicht dat Rolf Wennekes daarom extra alert is op ondemocratische en autoritaire ontwikkelingen in onze wereld omdat hij niet dezelfde fout als zijn opa wil maken die het gevaar niet onderkende.

Zoektocht naar identiteit
 In een beschouwend hoofdstuk gaat Rolf Wennekes op zoek naar zijn stamboom met als merkwaardige conclusie: “…nadat ik het doopceel heb gelicht van deze 255 personen kan ik aanspraak maken op een loepzuivere Ariernachweis” (p. 178).
     Het boek is een zoektocht naar wie zijn opa nu eigenlijk is waarin Rolf Wennekes tegelijk zijn eigen visie op het nazisme en de actualiteit geeft. Een uitgebreide verklarende woordenlijst geeft historische achtergrond bij een aantal begrippen.
     Rolf Wennekes studeerde letterkunde en filosofie in Bonn en voltooide zijn studie cum laude in Leiden. Hij publiceerde eerder 'In de ban van de goeroe' en 'Het hellend vlak'.

Leesadvies voor jongeren
 Hoe is het om te ontdekken dat je opa 'fout' was in de Tweede Wereldoorlog? Lees de zoektocht van deze kleinzoon.

© 2024 bazarow.com, Evert van der Veen

***

2. Reactie van Rolf Wennekes

12 februari, 2024 om 12:03
Heel jammer dat u mijn boek niet juist hebt kunnen analyseren/interpreteren. En waarschijnlijk interpreteert u mijn variant van Joh. 1:1-18 net zo verkeerd: alles begint met een woord, ook het NS-regime. – Omdat wij allen echter anders geschapen zijn en dit ons uniek maakt, zet ons dit evenzo tot denken aan.

***

3. Reactie van Godfried Wegers:

14 februari, 2024 om 10:49
Beste meneer vander Veen,
maar het boek is toch veel breder opgezet dan uw recensie aangeeft? Ik was diep geraakt door de beschrijvingen van de verschrikkingen; maar ik heb de oorlog helemaal niet meegemaakt. U doet de inhoud van dit boek echt geen recht. En ik voel dat het nu ook weer een gevaarlijke tijd is: we verdrinken bijna in nepnieuws en alle mogelijke verdraaiingen van feiten, net zo geraffineerd en doortrpat als de nazipropaganda. Ik vindt het dus heel goed dat Ralf Wennekes ons hierop wijst. De geschiedenis is er om uit de leren, toch? Als iemand het onderwerp van een tekstanalyse als het ware had gemist, zei onze docente Nederlands altijd ‘opzet niet begrepen, helaas een onvoldoende’.

***

4. Reactie van Evert van der Veen:

17 februari, 2024 om 13:39
 Dag Godfried Wegers,
     Dank voor je reactie. Een recensie is een impressie en zal nooit álles over een boek vertellen. De Tweede Wereldoorlog fascineert en raakt mij. Als dat in mijn recensie niet voldoende naar voren is gekomen dan spijt mij dat.
     De in nogal expliciete bewoordingen beschreven parallellen met onze huidige tijd komen het historische verhaal in mijn beleving niet ten goede. Dát er overeenkomsten zijn, zie ik heus wel maar het lijkt mij ook gevaarlijk om te snel en te nadrukkelijk lijnen te trekken omdat geschiedenis en heden zich toch altijd van elkaar onderscheiden. Ik denk dat historici ook beducht zijn om vergelijkingen te maken en daar altijd de nodige kanttekeningen bij plaatsen. Geschiedenis is zeker leerzaam maar zelf zou ik dan kiezen voor een meer informerende en objectieve stijl van beschrijven.

***

5. Open brief van Rolf Wennekes aan Evert van der Veen

Yefgeny Bazarow, bezin je op je waarden

Uw bent waanzinnig vlijtig: bijna 940 recensies voor Bazarow – Alles over boeken in nog geen vier jaar. Dat zijn er ruim 235 per jaar ofwel bijna 5 per week! Uw oeuvre omvat niet minder dan ruim 600.000 woorden. En dan niet te vergeten: al die woorden die u eerst – al lezende – nog moet verhapstukken: 47.000.000 (bij een gemiddelde omvang per boek van 50k woorden)! Dat zijn aantallen die zelfs A.F.Th. nog doen duizelen. En de professionele recensent, hij of zij die als letterkundige de kneepjes van het ontleden van literatuur kent, zult u met deze nagenoeg aan waanzin grenzende massaproductie de loef afsteken. Kortom: als literaire veelvraat moet u boeken zo ongeveer verslinden!
     Bij die tomeloze hoeveelheid van pagina’s kan het bijna niet anders: een signaal van een boek dat u onder handen neemt, zal voorts het aantal sterren bepalen die u een scribent en zijn werk waard acht. En precies hier komt ik in uw vaarwater, of liever gezegd: u in het mijne, en dat op bijzonder irritante en onsmakelijke wijze.
     Want dat u mijn boek met een recensie die geen recensie is maar een klungelig opiniestukje, dat de geest of ziel van mijn boek zelfs nog in de verste verte niet raakt, zomaar met ‘twee sterren uit vijf’ neersabelt, zegt meer over uw bekrompen zienswijze dan over de inhoud van mijn boek.
     De slordigheid van uw werk is ronduit verbijsterend. En ik ga u uitleggen waarom uw stukje over mijn boek eerder amateuristisch prutswerk is.
     In mijn boek leg ik een verband tussen de tijd van voor en tijdens het NS-regime en de actualiteit. ‘Maar de verbinding met de geschiedenis vind ik gevaarlijk’, zonder dat u uitlegt waar dat gevaar precies ligt. Weet u dat de overeenkomsten tussen het interbellum van 1920 tot 1939 en onze huidige 80-jarige interbellum ronduit frappant zijn?

• De intellectuele, politieke en spirituele onrust, de financiële en economische onzekerheid;
• toen: de Spaanse burgeroorlog als ‘oefenterrein’ voor de latere uitbarsting;
• nu: de Oekraïne-oorlog en Israël/Palestina;
• toen: in Duitsland rechts roert zijn staart;
• nu: wereldwijd roert rechts zijn staart.

De parallellen liggen er te dik op om ze niet onder de aandacht te brengen.
     Trouwens: wie bent u om mij op dit gebied te maat te nemen? U, die u denkbeeldige gebeurtenissen uit oude biblia-narratieven naar mijn, naar onze tijd doortrekt: dat is pas gevaarlijk! Waarom: omdat u het rad van de geschiedenis terugdraait en de mensheid belangrijke verworvenheden ontneemt.
     Tot bepaald moment hebt u kunnen rondspoken in mijn hoofd. Maar sinds ik uw ‘werkelijke naam’ ken, kan Repelsteeltje geen schade maar aanrichten. U bent een protestants theoloog, afgestudeerd aan de theologische ‘universiteit’ Kampen, wier missie als volgt luidt: het bestuderen van de Bijbel en de werkelijkheid van God om nieuwe generaties te vormen voor hun dienst in kerk en samenleving. Dan is het maar al te begrijpelijk dat u in uw recensie nr. 936 geen aandacht besteedt c.q. kunt of durft te besteden aan: In den beginne is het woord/en het woord is bij de leugen/en het woord is de leugen’, waarmee ik de semantiek van gevaar aangeef: woorden zijn allerminst onschuldig, want het woord staat aan het begin van elke ideologie. Of het hoofdstuk ‘Christus Teutonicus’ en de ‘Messias van de Zwarte Zon’ (zijnde Adolf Hitler) met een zeer gedetailleerde uitleg over het ontstaan van de eschatologie van de SS-mystiek. Geen woord hierover, beste meneer Van der Veen. Nee, deze wereld is vele nummers te groot voor uw christelijke ideeënwereldje – en veel te gevaarlijk om uw tere vingertjes aan te branden. U kunt mijn boek niet zomaar aan het snoer van uw futloze wapenfeiten rijgen.
     Maar weet u wat mij nog het meest verbaasd? Dat een aangezien platform als Bazarow zich met uw ronduit beschamende prutswerk associeert. Overigens: kent u Bazarow? Nee, natuurlijk niet! Want het betreft een nihilistische anarchist die lak heeft aan kerkelijke en wereldse autoriteiten.
     Die verlichte lef, die onvoorwaardelijke vrijheid: niet bepaald kwaliteiten waarmee Bazarow - Alles over boeken zich nu nog kan meten!

***

 6. Reactie van Peter Jan Robert Vermaat

Geweldig. Het is nog erger: "Storend in dit boek vind ik de verbindingen met de actualiteit van dictators en de situatie in Oekraïne." Deze "recensent" heeft mogelijk zelf een bruine agenda.

***

 7. Reactie van Bazarow op Open Brief

19 februari 2024

Beste Rolf Wennekes,
Dank voor uw schrijven. We zullen u stuk niet op Bazarow publiceren. Op de eerste plaats omdat het stuk niet voldoet aan onze uitgangspunten, daarvoor is het veel te ad hominem en te weinig inhoudelijk.
     Over het reageren op recensies door auteurs:
     Als een auteur een boek de wereld instuurt, dan betekent dat hij/zij het boek loslaat, want je laat anderen het lezen en die kunnen er iets van vinden. Als een auteur dat niet aanstaat, of beter daar niet tegen kan, dan had de auteur het niet moeten publiceren maar het voor zichzelf moeten houden. Dat is het spel wat er gespeeld wordt.
     Evert heeft zijn argumenten om uw boek minder positief te beoordelen. Dat is zijn goed recht, daarvoor leest hij en daarvoor beoordeelt hij, gebaseerd op zijn kennis en kunde. Dat u het daar niet mee eens bent, is weer uw goed recht. Een inhoudelijk reactie heeft u al op de site achtergelaten en ook vermoedelijk enkele voor uw bekende lezers hebben gereageerd, dus de kritiek op de recensie staat inmiddels ook op de site. Dat hoort zo op een open platform.

Ik wens u veel succes met uw boek.
Met filosofische groet, we zijn immers collega's.
Roeland Dobbelaer
Uitgever de Boekenkrant, Hoofdredacteur Bazarow.com

 ***

 8. Van Rolf Wennekes aan Roeland Dobbelaer

Oosterhout, 19 februari 2024
Zeer geachte heer Dobbelaer, beste Roeland,

Hartelijk dank voor je reactie. Inderdaad, de adrenaline kwam een halve dag m'n neusgaten uit, met als weerslag de open brief aan jouw medium. Mijn open brief was zeker niet bedoeld voor publicatie op jouw platform, al verdient deze wel jouw rode kaart.

Dus speel ik vanaf nu op de bal.
     Iedereen die ik gewezen heb op de recensie van mijn boek deelt de visie van een onprofessionele, want onvolledige recensie.
     Je begrijpt dat ik naar beweegredenen bij de recensieschrijver op zoek ben gegaan: Ik ontdek dan de religieuze walging die Evert van der Veen moet hebben gevoeld bij mijn bewerking van Joh. 1:1 en de Christus Teutonicus, zijnde Adolf Hitler. Of mijn conclusie Van der Veens keuze te motiveren, juist is, is overigens in het geheel niet van belang, want Van der Veen verzwijgt de volledige en nauwkeurige uitwerking van de ondertitel "De verleiding van de nazi-mystiek". En slaat de plank dus volkomen mis. Dit is geen recensie, mijn beste, maar een opiniestuk.
     Met zijn uiteindelijke conclusie zit Van der Veen er eveneens naast. Het gaat er mij niet om dat de jaren 1933 e.v. in mindere of meerder mate identiek zijn aan de jaren 2024 e.v. Of dit al dan niet het geval is, is geheel aan de lezer en een recensent met letterkundige opleiding en achtergrond – iemand dus, die heeft leren lezen – haalt dit eruit.
     Wat ik met de talrijke historische voorbeelden van toen en nu voornamelijk wil duidelijk maken is: houd ieder narratief kritisch tegen het licht en wordt een mondig burger ten aanzien van propagandistische misinformatie, van wie en in welk tijdsgewricht ook.
     Maar laat nu Van der Veen zich, al dan niet opzettelijk, schuldig maken aan misinformatie, en wel door weglating van de helft van de waarheid, want die wordt simpelweg verzwegen. (Heel persoonlijk en vandaar tussen haakjes: deze lompe en verdoezelende werkwijze doet mij sterk denken een die van nazipropagandist Jozef Goebbels.)
     Uit jouw reactie maak ik op dat jij mijn verontwaardiging en verbijstering over de kortzichtigheid en tendentieuze en misinformerende aanpak van jouw recensent niet deelt en vierkant achter hem blijft staan. Dat vind ik jammer van en voor een gelouterde collega filosoof die snapt dat geschiedschrijving net als de roman een exercitie in het aanbrengen van samenhang in het verleden – dus fictie – is.
     Nochtans resteert mijn vraag waarom jij jouw platform associeert met – in het onderhavige geval en objectief gezien – tendentieus werk. Natuurlijk leeft mijn boek een zelfstandig leven waarover ik geen zeggenschap meer heb. Maar, mijn beste, een slager vraag jij toch ook niet om een microchirurgische operatie in jouw brein?

Ik betreur het ten diepste dat Van der Veen van mijn werk een strontschip hebt gemaakt.

Met collegiale groeten,
Rolf Wennekes

***

 9. Roeland aan Rolf

Beste Rolf,
Dank weer voor je mail. Ik heb je boek niet gelezen (we publiceren tientallen recensies per week, dus onbegonnen werk) en kan maar wil me ook niet mengen in de inhoudelijke discussie. Er zijn reacties van ‘jouw’ kant en kamp op de site gekomen, en dat is goed en dat is ook hoe het moet werken. Het is aan de lezers nu om een oordeel te vellen. We leven gelukkig in een vrij land waarin we het er over eens kunnen zijn dat het we oneens zijn.

Nogmaals veel succes met je boek.
Hartelijke groet,
Roeland Dobbelaer

***

10. Inspirerend

Op 3 juni 2024 ontving ik het volgende bericht, van een vriend van een goede kennis, die hem mijn boek te leen had gegeven.

Dear Rolf - Heb genoten van je boek, dat Fred me te leen gaf. Fantastisch hoe je steeds weet te relateren aan vandaag, jouw verhaal, inzicht en mening; het verhaal zo naar een hoger, actueel en relevant, niveau weet te tillen.
Misinformatie, mensen door middel van angst bewegen te stemmen voor inperken van vrijheid voor de burger en toenemende macht voor het gezag... de afglijdende schaal van wat feit, recht en behoorlijk is, dit alles heeft ook mijn grote interesse en aandacht. Als oud (dagblad)journalist (’74 stadsredactie Gooi- en Eemlander) toenemend bezorgd om mening dat feiten gekozen kunnen worden, dat waarheid niet bestaat, e.a. ondermijnend fake news. Ook ik wil graag mijn steentje bijdragen ogen te openen van de mensheid, het stemvee; helpen helderder te denken en zien wat er echt aan de hand is (we zijn opnieuw in een soortgelijk tijdperk als ’33. Hebben we ooit wel iets geleerd?)

In je boek beschrijf je dat heerlijk duidelijk, met onverbloemde mening. Inspirerend!

Hartelijk dank voor je boek met zoveel persoonlijke mening, inzicht en terechte vermaning.

Met vriendelijke groet,

Frits van Iterson

***

11. Roeland aan Rolf (6 jan. 2025)

Dag Rolf, vreemd, volgens mij heb ik je geen toestemming gegeven om mijn mails aan jou te publiceren. Groet, Roeland Dobbelaer.

***

12. Rolf aan Roeland (7 jan. 2025)

Beste Roeland,

Nu gooit u een interessant balletje op. En mocht u uw latente dreigement naar een hoger juridisch plan willen tillen, sta ik strijdvaardig tot uw beschikking.
     Ten enenmale: de gedupeerde in onze discussie bent niet u, maar is ondergetekende. Mijn door u uitgevaardigde 2/5-doodsvonnis (literaire fatwa) prijkt immers steevast op plek 1 als je de zoektermen ‘onder de zwarte zon’ invoert (Bing/Google). Petje af voor uw programmeurs! Maar liever spreek ik van ‘broodroof’ ten gevolge van een beoordeling van 2 sterren van 5 van mijn auteursrechtelijk beschermde werk.
     Dat u zich dermate duidelijk blijft profileren met een vodje dat u een ‘recensie’ noemt, is geen sier op een nobel standpunt (‘Hiermee willen we een belangrijke stimulans geven aan het lezen van boeken in Nederland en Vlaanderen, zeker van boeken die elders nauwelijks aandacht krijgen’), maar maakt van u wel een hoofdredacteur zonder enig gezag.
     U leest mij voortdurend de les over (de ethiek van de) filosofie. Maar waar doelt u, in godsnaam, op? Op beschaving? Op de vrijheid van meningsuiting? Op ‘ieder zijn eigen visie’ – dus ook Van der Veen, die zich nu verschuilt achter ‘Een recensie is een impressie en zal nooit álles over een boek vertellen’?
     Okay …, kritiek, daar is niks op tegen en houdt de samenleving, open, democratisch en scherp. Maar die moet dan wel uit vakkundige hoek komen, van iemand die letterkundig onderlegd is, verstand heeft van de opbouw van een verhaal en niet meteen bij de pakken neer gaat zitten als ie intellectueel de draad kwijtraakt, de structuur hem ontgaat, waarop hij zijn gefrustreerdheid niet onder stoelen of banken schuift. U laat een willekeurige hobbyklusser toch ook niet aan uw meterkast rommelen…?!
     Dat uw kaken niet schaamrood kleuren van het prutswerk van Van der Veen reken ik u zeer zwaar aan, beste Roeland. Er zijn er al die beweren dat deze "recensent" (Van der Veen) mogelijk zelf een bruine agenda (sic!) heeft.
     Hoe komen selecties van boeken bij u tot stand? Is er een redactie die dat bij u bepaalt en boeken toewijst aan een van uw ‘medewerkers’? Wie houdt er een (kritisch) oogje in het zeil? Als ik het resultaat zie, doet mij dat eerder denken aan een chaotische wervelstorm van would-be-recensenten die maar gewoon wat doen – en ongecontroleerd ook nog eens. De redactionele gang van zaken bij Boekenkrant/Bazarov (was die laatste als boegbeeld van uw media nu een autoritaire marxist of toch een anarchist?) mist enige transparantie en laat journalistiek dus (ernstig) te wensen over. Het zou mij eens benieuwen hoe de Raad voor de Journalistiek het reilen en zeilen binnen uw redactie beoordeelt.

Laat ik nu twee dagen geleden volgend mailbericht van dr. Han de Wit (bestsellerauteur) aan Annemiek Schrijver (KRO-NCRV) krijgen:

[begin mail]

Ha Annemiek,
Allereerst wens ik je een heel goed, gezond en geïnspireerd 2025!
Ik schrijf je nu om je te attenderen op een boek, dat mij diep heeft geraakt en dat in deze tijd van openbaarmaking van de collaboratie-dossiers nu ook heel actueel is:
ONDER DE ZWARTE ZON: De Verleiding van de Nazi-mystiek, geschreven door Rolf Wennekes.
Op de achterflap staat dit:
"De Zwarte zon bestaat uit zes over elkaar gelegde swastika's.
Dit symbool vormt de hoogste occulte uitdrukking van het nationaalsocialisme en markeert het punt waar ideologie omslaat in religie.
De nazi's zagen symboliek als een onlosmakelijk onderdeel van hun populistische verleidingsstrategie.
Ook de boekhandelaar André van Hooijdonk viel ervoor.
In deze actuele mozaïekvertelling beschrijft Rolf Wennekes, zijn kleinzoon, op literaire wijze hoe de boekhandelaar in de greep raakte van een occult populisme, en er met zijn gezin een hoge prijs voor betaalde.
Dat Europa op dit moment opnieuw valt voor de verleiding van het populistisch nationalisme, maakt dit meeslepende boek bijzonder actueel.
Met een voorwoord van Maarten van Rossum.
Rolf heeft ook een heel brede spirituele achtergrond. Ik denk dat een interview met hem heel interessant kan zijn, niet alleen voor jou, maar ook voor de kijkers van je programma!
Liefs,
Han

[einde mail]

Niks van ‘lange neus maken’ en ‘zie jij nou wel’. Er zijn namelijk meer intelligente mensen die de diepere lagen van ‘Onder de Zwarte Zon’ (be)grijpen.
     Enige achting verdient u, in mijn ogen, wanneer u het gepruts van Van der Veen vervangt door een vakkundigere kritiek (van filosoof tot filosoof: ‘kritiek’ in Kantiaanse zin). Dan pas geloof ik u en uw nobele en prijzenswaardige doelstelling dat jullie een belangrijke stimulans willen geven aan het lezen van boeken in Nederland en Vlaanderen. Want nu bereikt u het tegenovergestelde: u – hoofdredacteur – weerhoudt mensen met een beschamende 2/5 van het lezen.

Aan mijn blogpost wijzig ik niks.

Met hartelijke groet,
Rolf Wennekes

***

13. Anoniem LinkedIn-lid (kan geen berichten ontvangen) aan Rolf (8 jan 2025)

ach natuurlijk niet, denk je nu echt dat ik hier mijn tijd aan verspil, maar ik vind het niet deugen. Laten we stoppen met elkaar lastig vallen. Ik ben uitgepraat. Ik wens je het beste. Ik heb wel andere dingen te doen.

FINIS

© 2024 - Rolf F.J. Wennekes