Ik ben voornamelijk luisteraar van krantenartikelen in de elektronische NRC, opdat het nieuws me nog apodictischer voor ogen staat. Maandag 14 oktober jongstleden was het weer eens flink raak in die krant.
Die kan daar niks aan doen, en morgen waait de wind wellicht weer uit een zonniger hoek. Maar mijn willekeurige bloemlezing van 14 oktober is dan helaas toch memorabel: drijfveer achter de acteurs uit het nagenoemde nieuws is angst, de slechtste instigator in de mens. Want wie bang is, maakt instinctief al snel de stap naar agressie:
Xi Jinping. Alweer blokkeert China Taiwanese havens
Chinezen provoceren over de rand van het toelaatbare heen hun Taiwanese ‘broeders en zusters’ door de havens van het onafhankelijke eiland gesimuleerd te blokkeren, met een oppermacht aan hoog technologisch oorlogstuig, inclusief bijbehorende vechtmieren. Gezien de waanzin van decennialang ingrijpend gezinsbeleid staat het van testosteron rammelende China op oorlogszuchtig ontploffen (de dalai lama kan zijn wens, dat andere geannexeerde land vóór zijn parinirvana terug te zien, nu wel voor goed op z’n buik schrijven). Bij gebrek aan een op westerse leest geschoeid 18de-eeuws koloniaal verleden blijft Xi, net als Poetin, vóór de ogen van de 21ste-eeuwse wereld maar landjepik spelen, alsof wij met ons bewustzijn nog diep in de late middeleeuwen zitten.
Poetin. Meer meldingen over executies en martelingen door Rusland
Poetin lanceert dan de volgende steek in het hart van deze luisteraar/lezer. Want is het niet hemeltergend dat de in hoge mate gefrustreerde ex-KGB’er de eclatante schendingen, gepleegd door zijn barbarenhorde, niet alleen laat doorgaan, maar ook nog eens lijkt aan te moedigen?! Martel er maar op los en executeer de gevangen genomen Oekraïense soldaten, standrechtelijk en, van mijn part, straffeloos.
Netanyahu. Komt er een gewapend conflict tussen Israël en de VN?
De volgende opdonder bezorgt mij Netanyahu (who else), die ieder zuchtje van rationele kritiek tegen het actuele waanzins- en destructiebeleid van de staat Israël bij voorbaat afdoet als antisemitisch (zo lust ik er nog wel een paar, Bibbi!). Wie de samenwerking met de VN zo rücksichtslos op het spel zet, gaat wel heel ver. Ik ken maar één natie die jou, Netanyahu, voorging. Maar toen heette de VN nog Volkenbond. En zie hoe het dat land (en de wereld!) verging.
Wilders. Zelden overtreffen NRC-columnisten elkaar in scherpere analyses.
De politieke proleten-triarchie Wilders-Adema-Faber, die zó openlijk en dermate provocerend, splijtend, maar vooral (ethisch) ongestraft aan democratie en rechtsstatelijkheid zit prutsen, dat je er fuchsteufelswild van wordt en ze het liefst terstond zou verbieden, om onze tijd en creativiteit niet nog langer roekeloos in zinloze achterhoedegevechten te verkwanselen. Let wel: met vele miljoenen aan veiligheidskosten houden wij, belastingbetalers, antidemocraat Blondie in het zadel van zijn Trojaanse paardje. Net als Hitler stigmatiseert Wilders een bevolkingsgroep, door die aan te wijzen als ‘dé oorzaak van álle (denkbeeldige!) ellende’. En als een kudde lemmingen volgen hem de ontevredenen, de hooligans, mede-proleten en schijtlaarzen van ons land.
Ik trek het bijkans niet meer … de afgrijselijkste beelden die dat nieuws steeds weer oproepen, worden in mijn netvlies gebrand: wat doet de mens de mens aan:
Ecce homo.
Een mettertijd steeds zwaarder gevoel van grote onmacht bekruipt mijn hoofd en hart. Met dat gevoel, mijn onmacht, verbijstering, ja zelfs brandende woede die bijwijlen een traantje uit mijn rechteroog doet springen, kan ik geen kant op. Geen ontladingsmogelijkheid tegenover het slechtste, duisterste in de mens.
Dat jongeren van tegenwoordig een groeiend probleem ervaren in het omgaan met dit tijdperk dat hún toekomst als een verkommerende embryo in zich draagt, baart menigeen daarnaast zorgen. Een kwetsbare puber die het gevoel heeft dat de wereld om haar/hem heen in brand staat, wordt óf levensmoe óf onverschillig.
Er is geen hoop, geen verwachting. Want de sleutel, de verlossing ligt (altijd al) aan genen zijde van hoop:
Zie de naakte moeder die haar grijs bepoederde, ontzielde kind op haar schoot houdt.
It’s up to us.
Reactie plaatsen
Reacties